maandag 12 december 2016

War breaks out and nobody turns up

Het experiment Europa is bij de start aan de Europese bevolking verkocht als oplossing om nieuwe oorlogen te voorkomen. Toch is de EU het verkeerde medicijn voor de ziekte van oorlog. Want het zijn nooit de gewone mensen uit de Europese landen geweest, de boeren en stedelingen, wier conflicten tot oorlogen hebben geleid. Altijd waren het de leden van de bezittende klasse met hun uitvoerders in diplomatie en politiek die de mensen voor het karretje van hun belangen spanden. Tegenwoordig spreken we bij deze handelswijze van proxy wars. Het is daarom niet nodig om de burgers van Europa onder leiding van diezelfde bovenklasse onder te brengen in een dwingende unie om oorlogen te voorkomen. Om dit doel te bereiken hoeft slechts het bezit eerlijk verdeeld te worden. Pas dan zal de logica van oorlog weggenomen worden.

vrijdag 11 november 2016

On earth

Mensen vragen zich vaak af wanneer of waardoor de technologie de mens definitief in bezit neemt. Ik denk dat dat moment heel precies te bepalen is. Namelijk zodra milieuproblemen ertoe leiden dat ecosystemen in elkaar storten en de mens voor zijn overleven op aarde is aangewezen op life-support systemen.

Het zegt veel over de alles overheersende aard van technologie dat de ogenschijnlijk tegengestelde duurzaamheidsbeweging ons nu al opsluit in deze toestand door het dagelijkse leven te verknopen met systemen op het gebied van bijvoorbeeld energieopwekking, recycling en voedselproductie.

vrijdag 4 november 2016

De banaliteit van het kwaad

Ooit zei Hans Achim Litten na zijn rechtszaak in verband met de moord in het Tanzpalast Eden waarin hij Hitler als getuige ondervroeg: de wet is er om de macht van de sterke te begrenzen en de zwakken te beschermen tegen deze macht. Dit is een formidabele uitleg van het wezen van het strafrecht.
Hoe verhoudt deze uitleg zich tot de werkwijze van onze hedendaagse strafpleiters die daders van de meest gruwelijke misdaden met juridische spitsvondigheid proberen vrij te pleiten en blind zijn voor het geweld dat is aangedaan aan de slachtoffers. Niet alleen plegen zij (en de rechters die meegaan in deze modus operandi) verraad aan het idee van rechtvaardigheid, ook versterken ze de bereidheid tot geweld door hun brutale verwaarlozing van het leed. In laatste instantie bevorderen ze de morele ineenstorting in met name de hogere lagen van de samenleving.

We zullen later met grote verontwaardiging terugkijken op deze periode waarin het geweten uit de rechtspraak verdween en strafrechtadvocaten hun handelen rechtvaardigen met de stelling dat zij eenvoudigweg hun juridische opdracht uitvoeren. Tegen de achtergrond van het grootste onrecht blijven zij hun werk doen, "nauwgezet en serieus, in volmaakte plichtsbetrachting". De ontsporing van een van de meest cruciale functies in een samenleving, die van het recht, werd mogelijk omdat de plichtsbetrachting het handelen betreft van narcisten dat door geen geweten meer gestuurd wordt, maar enkel door de behoefte aan aandacht voor hun kostbaar gekoesterde, groteske persoonlijkheid.

woensdag 2 november 2016

Leven

Het is schitteren zonder te stijgen
Geen duister in de val
Eenmaal boven
moet je de ladder terugwerpen

dinsdag 1 november 2016

Een doekje voor het bloeden

Alle monotheïstische godsdiensten zijn fascistisch van aard. Er bestaat maar één god en één gelijk en dat hebben zij. Omdat de bedenkers van zo'n religie ook wel aanvoelen dat dat een nogal zwakke positie is, hebben ze het excuus van de tolerantie uitgevonden. Wij hebben gelijk maar we zijn wel tolerant tegen anders denkenden. Yeah right.

Monotheïstische godsdiensten ontstaan bij een bepaalde grote van menselijke populaties. Ze zijn in het leven geroepen om grote groepen te besturen, van elkaar te onderscheiden en zo nodig tegen elkaar uit te spelen.

woensdag 19 oktober 2016

Menschliches, allzumenschliches

Menszijn is een fase die je doormaakt tussen leven en dood. Daarvoor en daarna ben je iets anders.

maandag 17 oktober 2016

No one here gets out alive

Bij Mosul moet de weerstand van IS definitief gebroken worden en de horror een einde krijgen. Westerse leiders die zo lang en zo node een front misten tegen het moslimfundamentalisme - een front dat de bestrijding van terroristen (niet terrorisme) pas mogelijk maakt - hebben tijdig ingezien dat de frustratie onder migranten-kinderen over hun falende ouders en hun groeiende minderwaardigheidsgevoel een energie huisvest die gestuurd kan worden; gestuurd als het een doel heeft in de vorm van een hartstochtelijk gewenste en aanzienlijke identiteit. Het ideaal van de Shariah-staat dat in het leven is geroepen door het mogelijk te maken voldoet aan deze eis en heeft gewerkt als de ene ring die allen zou verzamelen. En zo zijn ze op pad gegaan, van de verslagen officieren uit het leger van Saddam Hoessein tot de verloren geesten uit de banlieues van Europa. Allemaal volgden ze een geheimzinnige verleiding die ze hielden voor de unieke stem van hun eigen lot, maar die een self-inflicted val zou blijken te zijn. Die val klapt nu dicht.

donderdag 13 oktober 2016

De ontdekking van de geometrie; je ziet het pas als je het doorhebt

De mens moet het idee van de zuivere vorm - dat immers nergens in de aardse natuur voorhanden is - ontleend hebben aan de nachtelijke sterrenhemel. Ik wil zover gaan dat het hele idee van geometrie en vervolgens wiskunde haar oorsprong vindt bij het zien van de zogenaamde zomerdriehoek, het sterpatroon dat gevormd wordt door de sterren Altair, Deneb en Wega.

Over de realiteit van politieke idealen

Ken je de gelijkenis van de arme en de rijke man. Zij gaat als volgt: Toen ik heel arm was en jij heel rijk gaf je mij een deel van je rijkdom, want zo was je overtuiging. Toen ik later rijk geworden was en jij verarmd zei ik dat hulp mensen zwak maakt, want zo was mijn overtuiging.

dinsdag 11 oktober 2016

Set the Controls for the Heart of the Sun

Eenieder wiens geest niet verontrust wordt bij de gedachte aan een object dat honderden miljoenen jaren achtereen kan branden, is volstrekt gek.

maandag 26 september 2016

Social engineering en WO I

Anders dan alle gangbare geschiedschrijving wil doen geloven, lieten de toenmalige machthebbers een internationaal conflict escaleren tot de eerste wereldoorlog om een halt toe te roepen aan de internationale socialistische revolutie in Europa. In 1914 had de socialistische beweging zonder twijfel het momentum in Rusland, Duitsland en Frankrijk. Door de oorlog werd het momentum weggenomen en omgezet in een jarenlange mens- en materiaalslacht. In deze slacht werd de jonge generatie die de voorhoede had kunnen vormen van de internationale socialistische revolutie opgeofferd.

Epochaal in de zin van Walter Benjamin's geschiedsfilosofie is de moord op de franse socialist Jean Jaurès, wiens begrafenisdag samenviel met de aankondiging van de nationale mobilisaties in Europa. Voor Jaures was de aaneensluiting van de nationale socialistische partijen tot een internationale beweging de weg en het doel van zijn leven geweest.

Jean Jaurès werd vermoord op 31 juli 1914, precies een dag voor de mobilisaties waarmee de eerste wereldoorlog begon. Op de dag van Jaurès’ begrafenis stemden zowel de Franse als de Duitse sociaaldemocraten voor de oorlogsbegrotingen van hun beider landen. Dit besluit vormde het einde van de internationale socialistische droom. Zijn moordenaar, de nationalist Raoul Villain (what's in a name) die de moord zonder twijfel in opdracht uitvoerde, zat tijdens de oorlog vijf jaar in voorarrest en de ironie wil dat hij na de oorlog werd vrijgesproken omdat "hij de natie een grote dienst had bewezen". "Zonder zijn moordaanslag had Frankrijk nooit de oorlog kunnen winnen", stond in het vonnis.

vrijdag 23 september 2016

Who pays the ferryman?


In deze tijd steken we de evenaar van de melkweg over.

donderdag 7 juli 2016

De vijfde natuurkracht

De mens is door de symbiose met de technologie zelf een natuurkracht geworden op kosmische schaal en hij moet als zodanig behandeld worden.

dinsdag 28 juni 2016

Yes, the river knows

Heideggers Gestell als drijvende kracht achter én toestand van onze gesteldheid kan niet begrepen worden zonder de etymologische betekenis van het woord ghestelle: hoogte tussen twee rivierdalen.

Impliciet wees Heidegger zelf in die richting met zijn uitleg van Hölderlins hymne Der Ister waarin de rivier voorkomt als het andere dan de mens. En vanuit antropologisch perspectief is de rivierbedding natuurlijk de plaats waar de mens zich aanvankelijk heeft verzamelt.

De rivier als stroom is een zelfstandige kracht die zich niet laat beteugelen en leiden; de stroom zelf ontkent controle en herhaalbaarheid. Zoals Herakleitos zei, je kunt niet twee keer in dezelfde rivier stappen.

Er is nog een rivier die alles verteld over Heideggers uitleg van de werkelijkheid: de Lèthè, de rivier van de vergetelheid. Heidegger gebruikt het griekse woord alètheia als onthulling van de werkelijkheid of waarheid. Maar er zit een ontkenning in het woord: a-lètheia. Alètheia betekent dus ontvergeten, dat wil zeggen herinneren. Wij herinneren ons de wereld. Ook Plato wist dit; lees de Timaeus er maar op na.

Op het hoogtepunt van het Gestell, als de digitalisering van de fysieke wereld en haar mensen is voltooid en alles tot depot is gereduceerd, kijkt de laatste mens vanaf de hoogte van zijn macht over zijn rijk en ziet hij de totaal gecontroleerde materie, wetende dat die controle uiteindelijk ook hem zal treffen tot hij van zijn lichaam is ontdaan en zijn geest opgesloten zal zijn in het web. De reductie van zijn dat in de geschiedenis van de Seinsvergessenheit haar bestaan heeft gevonden treft de mens als bestand van sensaties. Wij zullen verdwijnen en vergeten worden, als een afdruk van onze voet aan de oevers van de rivier der vergetelheid. Het lijkt onvermijdelijk geworden. De evolutie heeft voor enige tijd ons lichaam als platform gekozen om het menselijke tot mobiliteit te brengen. Maar daarvoor heeft zij het lichaam straks niet meer nodig.

donderdag 7 april 2016

Nieuwe oogst

Economie gaat over het oogsten van verlangens en behoeften. Het is belangrijk de consument constant uit evenwicht te houden door hem dag in dag uit te confronteren met een tekort op zijn geluk. Daarmee blijft de droomfabriek draaien.
Elke mens hangt in een staat van opwinding in een draadloos netwerk dat hem permanent aftast op ontwakende illusies van zijn ego. Het ego zoekt bevestiging dat het er is en er toe doet. De opwinding is die van de kick van de kans.


Het sonderende netwerk en het gemankeerde ego vinden elkaar in de oneindige mogelijkheden van onze markt op de wijze van het orgasme. Het begrip orgasme is niet alleen afkomstig van het griekse orgasmos dat opwinding en zwelling betekent, het is ook gerelateerd aan impuls, opwinding en boosheid. Deze betekenis dekt naadloos het eenzame avontuur van de koper. Elk orgasme leidt tot een bevrediging van het tekort tot het ego uit twijfel aan zichzelf een nieuw gemis ervaart. Het netwerk heeft het signaal alweer opgevangen. En het oogsten begint van voor af aan.

vrijdag 12 februari 2016

Bodyfullness

De belangrijkste vraag van de filosofie is altijd geweest die naar de mogelijkheid van kennis. Zonder zich van de implicaties bewust te zijn gaat de mens zomaar uit van een overeenstemming tussen zijn en denken; maar hoe overbrugt het denken de ruimte tussen hetzelf en de wereld. En op welke wijze is gegarandeerd dat we met onze oordelen ware uitspraken doen over de wereld?

Van het laatste punt kunnen we wellicht nooit zeker zijn, voor de beantwoording van de eerste vraag moeten we ook ons eigen lichaam in het spel brengen. Is niet ons lichaam de router waarmee ons neurale netwerk connecteert naar het ontologische netwerk. De vraag naar de mogelijkheid van kennis moet daarom nadrukkelijk vragen naar dynamische protocollen van het lichaam. Deze protocollen zijn de succesvolle regels van de evolutie, maar maken daar zelf ook onderdeel van uit: namelijk alle routeringen van prikkels die het ons mogelijk gemaakt hebben om een strategisch voordeel te behalen op de omgeving - vanaf de enkele cel tot de voorlopige mens. In zoverre is waarheid datgene dat werkt.

Niet succesvolle protocollen zijn afgestorven of storen nog altijd de communicatie binnen het totale systeem.

De protocollen verschijnen in de code of operations van ons zintuigelijke waarnemen maar zijn daar tegelijkertijd door beperkt in de zin dat we nu bijvoorbeeld alleen nog met ons oog kunnen zien terwijl we dat eigenlijk met ons hele lichaam kunnen.