No one here gets out alive

Bij Mosul moet de weerstand van IS definitief gebroken worden en de horror een einde krijgen. Westerse leiders die zo lang en zo node een front misten tegen het moslimfundamentalisme - een front dat de bestrijding van terroristen (niet terrorisme) pas mogelijk maakt - hebben tijdig ingezien dat de frustratie onder migranten-kinderen over hun falende ouders en hun groeiende minderwaardigheidsgevoel een energie huisvest die gestuurd kan worden; gestuurd als het een doel heeft in de vorm van een hartstochtelijk gewenste en aanzienlijke identiteit. Het ideaal van de Shariah-staat dat in het leven is geroepen door het mogelijk te maken voldoet aan deze eis en heeft gewerkt als de ene ring die allen zou verzamelen. En zo zijn ze op pad gegaan, van de verslagen officieren uit het leger van Saddam Hoessein tot de verloren geesten uit de banlieues van Europa. Allemaal volgden ze een geheimzinnige verleiding die ze hielden voor de unieke stem van hun eigen lot, maar die een self-inflicted val zou blijken te zijn. Die val klapt nu dicht.