Het land Mordor

De mensen vervelen me. Ze zijn overal hetzelfde geworden. Toen ik als kind tijdens zomervakanties de landsgrens passeerde zag ik spannende andere levens en ik vroeg me altijd af hoe ze daar de dingen deden die wij thuis op onze manier doen. Hoe gingen die kinderen naar school daar hoog in de bergen of diep in de woestijn. Hoe overleefden die mensen de winter in hun tochtige boerderijtjes. Aan hun muren hing een droevige en bloedende christus aan het kruis. Er omheen gespijkerd hingen lijstjes met vergeelde foto's van zonen die niet waren teruggekeerd uit de Grote Europese Oorlog. In de woestijn zaten mannen in lange jurken stil in een kring bijeen rond een hoogbrandend vuur. Boven ons aan de zwarte hemel vielen sterren omlaag. Ik droomde van herbergen waar reizigers onder het flakkerende kaarslicht elkaar over hun reizen vertelden. En het leven was die reis. Waar zijn die mensen gebleven? Wat is er met die vermetelheid gebeurd?