Marx 2.0

Marx zal in ten minste 2 opzichten gelijk krijgen. De kapitalistische wereldstrijd van allen tegen allen mondt in een nabije toekomst uit in een communistische wereldorde. Via de mondialisering en haar nivellering van alle productiemiddelen zijn we ons al aan het voorsorteren. De financiële crisis is de - al of niet gemaakte - driver van onze richting in dit economische sorteervak. Economische mobiliteit krijgt hierbij een nieuwe betekenis. Dit is zijn eerste gelijk.

Het tweede gelijk van Marx betreft zijn kijk op religie: "Die Religion ist der Seufzer der bedrängten Kreatur, das Gemüth einer herzlosen Welt, wie sie der Geist geistloser Zustände ist. Sie ist das Opium des Volks". Maar meer dan opium van en voor het volk te zijn, is religie de springstof van de verongelijkte. Niet kernwapens vormen een bedreiging voor de wereldvrede, maar religies. Het probleem met religies is de beleider ervan: het defecte individu met zijn tekorten - waaronder tekort aan humor wel het grootste is. Het is een zondig individu overeenkomstig de leer van de privatio boni. Het religieuze bewustzijn is een toestand die een bovenmenselijke harmonie vereist met al dat is; feitelijk een vorm van zorgeloosheid of gelassenheit. Ons al te menselijke gemoed is daartoe niet in staat; dat komt niet verder dan een pathologische geloven: een moeten geloven in een opperwezen om het eigen defect voortdurende bevestigd en opgeheven te zien. De zielenpijn die daaruit ontstaat moet gedeeld worden en dat gebeurd in de geloofsgroep. In het gezamenlijk geloven van de groep wordt het schijnbare gelijk van elke individuele gelovige oneindig teruggespiegeld tot de caleidoscopische zinsbegoocheling van superioriteit ten opzichte van alle ongelovigen. Op wonderbaarlijke wijze is het depressieve tekort getransformeerd in een manisch teveel.

Het symmetrisch patroon van de caleidoscoop zien we terug in de architectuur van geloofshuizen: deze architectuur is een uitdrukking van de transformatie; zij wil een bevestiging zijn van de eigen grootsheid en een middel ter intimidatie van de ander. In laatste instantie moet de ander bekeerd of onderworpen worden. Dan is religie zoals Marx zegt inderdaad het hart van een harteloze wereld.

Het is niet zomaar dat Jezus zelf geen kerk stichtte. Jezus heeft nooit enige moeite gedaan om zijn woorden te laten voortbestaan. Hij heeft niets geschreven, geen gebouwen ingericht voor lessen, laat staan dat hij een organisatie als een kerk heeft gevestigd. Jezus lijkt in dit opzicht op Boeddha. Beide wijken in essentie af van Mozes en Mohammed die respectievelijk de Israëlitische godsdienst en het Islamitisch kalifaat stichtten.

Return to the dark side of the moon

Nu bekend is geworden dat president Eisenhower in de jaren 50 drie maal contact zou hebben gehad met buitenaardse afgezanten laait de discussie weer op over de waarschijnlijkheid van contact met intelligent buitenaards leven. Het argument dat meestal gebruikt wordt tegen deze waarschijnlijkheid concentreert zich op het window of opportunity of de unieke kans dat bezoek van intelligent buitenaards leven samenvalt met het moment dat de mens sowieso in staat is dit leven waar te nemen. Gegeven dat het heelal bijna 14 miljard jaar oud is en wij nog maar zo kort serieus onderzoek doen naar de ruimte buiten ons, is de kans van een ontmoeting minder dan minimaal. In de tijdspanne van het universum is de aanwezigheid van de mens een seconde en de moderne samenleving 1/100 daarvan.

Wat de aanhangers van dit argument vergeten is dat er helemaal geen sprake hoeft te zijn van een unieke kans om de eenvoudige reden dat intelligent buitenaards leven hier altijd al geweest is, of in ieder geval zolang de mens bestaat. Veel archeologische en kunsthistorische artefacten ondersteunen deze aanname.

Of buitenaards leven in enigerlei vorm bestaat is zelfs voor het Vaticaan geen vraag meer. José Gabriel Funes, Jezuït en hoofd astronomie van het Specola Vaticana zei tijdens een conferentie over dit onderwerp in 2009: 'Net zoals er talloze levensvormen op Aarde zijn, kunnen er andere wezens, ook intelligente, (op andere planeten) bestaan, eveneens geschapen door God. Dat is niet in strijd met ons geloof, want wij kunnen geen grenzen stellen aan de creatieve vrijheid van God.'

Val Camonica, Italie, 10.000 v. Chr.

Aan de horizon verschijnt u

De mens is het midden tussen hemel en aarde.

Telekinetisch leven

Elke houding is de vorm van een gedachte. Met elk gedrag wordt een gemoedstoestand of boodschap ten toon gespreid. 

Het land Mordor

De mensen vervelen me. Ze zijn overal hetzelfde geworden. Toen ik als kind tijdens zomervakanties de landsgrens passeerde zag ik spannende andere levens en ik vroeg me altijd af hoe ze daar de dingen deden die wij thuis op onze manier doen. Hoe gingen die kinderen naar school daar hoog in de bergen of diep in de woestijn. Hoe overleefden die mensen de winter in hun tochtige boerderijtjes. Aan hun muren hing een droevige en bloedende christus aan het kruis. Er omheen gespijkerd hingen lijstjes met vergeelde foto's van zonen die niet waren teruggekeerd uit de Grote Europese Oorlog. In de woestijn zaten mannen in lange jurken stil in een kring bijeen rond een hoogbrandend vuur. Boven ons aan de zwarte hemel vielen sterren omlaag. Ik droomde van herbergen waar reizigers onder het flakkerende kaarslicht elkaar over hun reizen vertelden. En het leven was die reis. Waar zijn die mensen gebleven? Wat is er met die vermetelheid gebeurd?