De ontaarding van de entropie

Veroudering in de natuur wordt verklaard vanuit de 2de wet van de thermodynamica. Volgens deze wet maximaliseert de entropie of ontaarding in een gesloten systeem tot het moment van totale desintegratie. Op dat moment is alle energie in het systeem verbruikt en is er sprake van een hernieuwd maar onwrikbaar en doods evenwicht.

Deze geldige redenering gaat op voor een gesloten systeem van dezelfde orde, bijvoorbeeld de moleculaire orde van de natuur. De vraag is daarentegen of er wel sprake kan zijn van een werkelijk gesloten systeem als je de ziel of de geest in het spel brengt. Deze entiteiten, gesteld dat ze bestaan, verbinden ons met een andere orde en openen als zodanig het ogenschijnlijk gesloten systeem van de natuur. Onsterfelijkheid van de ziel heeft hiermee te maken.

De 2de wet van de thermodynamica geldt alleen in een gesloten systeem; de wet is daarom an sich begrenst en merkwaardigerwijs op zichzelf van toepassing.