Toen de verwoestijning begon en de mensen samentrokken in de Nijldelta ontstond de noodzaak van georganiseerd bestuur. Een relatief grote groep mensen moest samenleven op een klein gebied met als kritische succesfactor het beheer van het water. Deze omstandigheid vormde de voorwaarde voor het ontstaan van de monumentale faraoh cultuur. Een rigide organisatie met een despotisch bestuur, bezield door belangrijke religieuze noties.
Paradoxaal genoeg kan door de huidige opwarming van de aarde de moesson heel spoedig terugkeren in dit gebied. In een tijdbestek van enkele generaties kan de sahara omvormen van zandduinen tot groene heuvels. Welke ironie dat het verstoken van fossiele brandstoffen die worden opgepompt uit de diepte van de woestijn uiteindelijk de hoofdoorzaak is voor de herschepping van die woestijnwereld tot vruchtbaar paradijs.
En welk lot bestuurt ons bestaan?
Millenia van faraoh dynastieën temidden van de 'verwoestijnende' wereld hebben de weg vrijgemaakt voor het islamitisch kalifaat. Maar wat doet de herschepping van het land straks met de religie?
