On earth

Mensen vragen zich vaak af wanneer of waardoor de technologie de mens definitief in bezit neemt. Ik denk dat dat moment heel precies te bepalen is. Namelijk zodra milieuproblemen ertoe leiden dat ecosystemen in elkaar storten en de mens voor zijn overleven op aarde is aangewezen op life-support systemen.

Het zegt veel over de alles overheersende aard van technologie dat de ogenschijnlijk tegengestelde duurzaamheidsbeweging ons nu al opsluit in deze toestand door het dagelijkse leven te verknopen met systemen op het gebied van bijvoorbeeld energieopwekking, recycling en voedselproductie.

De banaliteit van het kwaad

Ooit zei Hans Achim Litten na zijn rechtszaak in verband met de moord in het Tanzpalast Eden waarin hij Hitler als getuige ondervroeg: de wet is er om de macht van de sterke te begrenzen en de zwakken te beschermen tegen deze macht. Dit is een formidabele uitleg van het wezen van het strafrecht.
Hoe verhoudt deze uitleg zich tot de werkwijze van onze hedendaagse strafpleiters die daders van de meest gruwelijke misdaden met juridische spitsvondigheid proberen vrij te pleiten en blind zijn voor het geweld dat is aangedaan aan de slachtoffers. Niet alleen plegen zij (en de rechters die meegaan in deze modus operandi) verraad aan het idee van rechtvaardigheid, ook versterken ze de bereidheid tot geweld door hun brutale verwaarlozing van het leed. In laatste instantie bevorderen ze de morele ineenstorting in met name de hogere lagen van de samenleving.

We zullen later met grote verontwaardiging terugkijken op deze periode waarin het geweten uit de rechtspraak verdween en strafrechtadvocaten hun handelen rechtvaardigen met de stelling dat zij eenvoudigweg hun juridische opdracht uitvoeren. Tegen de achtergrond van het grootste onrecht blijven zij hun werk doen, "nauwgezet en serieus, in volmaakte plichtsbetrachting". De ontsporing van een van de meest cruciale functies in een samenleving, die van het recht, werd mogelijk omdat de plichtsbetrachting het handelen betreft van narcisten dat door geen geweten meer gestuurd wordt, maar enkel door de behoefte aan aandacht voor hun kostbaar gekoesterde, groteske persoonlijkheid.

Leven

Het is schitteren zonder te stijgen

Geen duister in de val

Eenmaal boven
moet je de ladder terugwerpen

Een doekje voor het bloeden

Alle monotheïstische godsdiensten zijn fascistisch van aard. Er bestaat maar één god en één gelijk en dat hebben zij. Omdat de bedenkers van zo'n religie ook wel aanvoelen dat dat een nogal zwakke positie is, hebben ze het excuus van de tolerantie uitgevonden. Wij hebben gelijk maar we zijn wel tolerant tegen anders denkenden. Yeah right.

Monotheïstische godsdiensten ontstaan bij een bepaalde grote van menselijke populaties. Ze zijn in het leven geroepen om grote groepen te besturen, van elkaar te onderscheiden en zo nodig tegen elkaar uit te spelen.