Anders dan alle gangbare geschiedschrijving wil doen geloven, lieten de toenmalige machthebbers een internationaal conflict escaleren tot de eerste wereldoorlog om een halt toe te roepen aan de internationale socialistische revolutie in Europa. In 1914 had de socialistische beweging zonder twijfel het momentum in Rusland, Duitsland en Frankrijk. Door de oorlog werd het momentum weggenomen en omgezet in een jarenlange mens- en materiaalslacht. In deze slacht werd de jonge generatie die de voorhoede had kunnen vormen van de internationale socialistische revolutie opgeofferd.
Epochaal in de zin van Walter Benjamin's geschiedsfilosofie is de moord op de franse socialist Jean Jaurès, wiens begrafenisdag samenviel met de aankondiging van de nationale mobilisaties in Europa. Voor Jaures was de aaneensluiting van de nationale socialistische partijen tot een internationale beweging de weg en het doel van zijn leven geweest.
Jean Jaurès werd vermoord op 31 juli 1914, precies een dag voor de mobilisaties waarmee de eerste wereldoorlog begon. Op de dag van Jaurès’ begrafenis stemden zowel de Franse als de Duitse sociaaldemocraten voor de oorlogsbegrotingen van hun beider landen. Dit besluit vormde het einde van de internationale socialistische droom. Zijn moordenaar, de nationalist Raoul Villain (what's in a name) die de moord zonder twijfel in opdracht uitvoerde, zat tijdens de oorlog vijf jaar in voorarrest en de ironie wil dat hij na de oorlog werd vrijgesproken omdat "hij de natie een grote dienst had bewezen". "Zonder zijn moordaanslag had Frankrijk nooit de oorlog kunnen winnen", stond in het vonnis.
